Je kan ook afscheid van iemand nemen als die er nog is. Dat gevoel omschrijft Toon Tellegen in Een gesprek. Wanneer je weet dat je van iemand afscheid moet nemen in de toekomst, neem je al afscheid van die persoon in het heden. Dat gevoel is misschien een beetje duister maar het afscheid wordt steeds besproken met een licht hart en een hoofd vol goede bedoelingen. Een gesprek is tijdloos. Een echt gesprek is soms tijdloos. Voorbarig afscheid van...

Iedereen kent dat wel: dat je voor een bepaalde persoon, jongen of meisje, een ander soort gevoelens krijgt. Je begint door te krijgen dat het eventueel een crush is. Je volgt met je ogen alles wat die persoon doet. Het gedicht …zag jij misschien van Joost Zwagerman sluit heel goed aan bij dit gevoel. (…) zo en passant en ook zo zijdelings – dat ik je net zo lang bekeek tot ik naar je staarde en dat ik staren bleef (…) Deze 3 regels uit het...

Uniek zijn, dat roepen de typografische gedichten van Paul van Ostayen uit Verzamelde gedichten en Bezette stad bij me op, ze wekken veel emotie op. Ze doen me denken aan de lente, blauwe lucht en veel kleurrijke bloemen die uniek zijn. Ze doen me denken aan mezelf, ze doen me denken aan herinneringen, slechte en goede. De schrijfstijl is zo uniek en zo vrolijk, het lijkt wel een mens die zijn eigen leven leidt en niet luistert naar andere mensen...

Ik begrijp poëzie niet. Versta me niet verkeerd, het is de zeer interessante dichtkunst en het is leuk wanneer het gedicht rijmt. Maar dikwijls moet je bij gedichten doordenken en er schuilt soms zelfs een boodschap achter. Zoals het gedicht van Tjitske Jansen Ik vroeg mijn vader, alleen heb ik hier de boodschap niet begrepen of misschien is er gewoon geen boodschap. Ik heb wel lang stilgestaan bij dit gedicht. Het was zeker om over na te denken...

Vrienden en familie, twee zaken die mij na aan het hart liggen. Wanneer je te horen krijgt dat je neef is opgenomen omwille van zijn gedrag, stort je wereld in elkaar. “Zijn afwijkend gedrag past niet binnen de lokale gedragsnormen”, werd ons verteld. Het fantasierijke gedicht Zo zei de dorpsgek van Hugo Claus is een gedicht om over na te denken. De dorpsgek, de absurditeit, de krankzinnigheid, een leven met kuilen en hobbels representeren de...

Terug kunnen bewegen. Vervolgens kunnen stappen. Daarna kunnen lopen en uiteindelijk ongeremd kunnen sporten. Revalideren gaat niet zoals hier beschreven. Dit proces gaat als een achtbaan: veel hoogte- en dieptepunten. Doorheen deze woelige tijd leerde ik houden van mijn kleine vooruitgang. ik val, ik val net niet, ik sta, ik sta mijn mannetje, ik hou me toch stand, ik hou me goed, ik herstel, o nee, ik val (…) Ik val en het verdict is een scheur...

Jarenlang wist ik niet wie ik was. Niet wetende wat te zeggen, te denken of te doen ging ik door het leven, dag na dag. Na een lange tijd zoeken vond ik eindelijk een routine, een routine waar ik me goed en veilig bij voelde. Ik leerde op verschillende vlakken nieuwe aspecten kennen, deze gaven me zekerheid en mettertijd ook een gevoel van vertrouwen. Ik leerde een bepaalde gedraging en mentaliteit hanteren. Ik ontwikkelde een visie op de...

Ik ben een meisje van zestien. Ik was twaalf toen ik voor het eerst seksueel geïntimideerd werd. En sindsdien is het nooit meer gestopt, ik vraag me af of er überhaupt ooit een einde aan komt. Voor mijn gevoel is het bijna genormaliseerd. Is het “normaal” gemaakt dat mannen vrouwen ongepast nafluiten, naroepen, zonder toestemming aanraken? Als je het aan een man vraagt krijg je te horen: “Ik ben gewoon een man”, of ze voelen zich persoonlijk...

Het is al drie jaar geleden dat ik mijn familie voor het laatst in het echt gezien heb. Dan bedoel ik niet mijn gezin. Starend naar de foto van ons allemaal samen, bezing ik mijn gemis en mijn verdriet. Een manier om de pijn te verwerken, of eerder een inspiratiebron? Wat ik vooral heb ondervonden is dat de liefde primeert, en dat ik er tot op heden nooit omheen kon. Waarover zal ik zingen?, vraagt Jan Hanlo zich af in zijn gelijknamige gedicht...

De herhalende woorden en het ritme dat in het gedicht De zon en de wereld van Arjen Duinker is verwoord nodigt uit om ze woord voor woord ritmisch te lezen en te herlezen. De zon en de wereld gaat over de drukte van de moderne samenleving. De bloem bloeit rood De bloem bloeit rood rood Bloeit rood rood voor de lippen De bloem bloeit rood rood voor de lippen De bloem bloeit rood Voor de lippen De bloem bloeit rood Voor de lippen Bloeit rood rood...