You can love someone and still stab them in the back

Dit is de zin uit de liedtekst van het nummer Ball W/O You van 21 Savage over loyaliteit die mij het meest aanspreekt. Ik heb dit zelf ook meerdere keren meegemaakt. Zo kan iemand zoals je eigen moeder, die voor de meeste mensen de persoon is die het meeste van je houdt en die alles voor je over heeft, je dingen beloven en alsnog niet nakomen.

It don´t take much to love

Is het wel een gegeven dat je van je familie moet houden? Moet je wel van die mensen houden, omdat ze simpelweg familie zijn? Hier komt mijn vertrouwensprobleem ook vandaan, omdat ik als kind altijd mijn beide ouders heb vertrouwd, maar er op latere leeftijd achter kwam dat het vertrouwen in mijn moeder niet goed voor mij was. Waar ik nog niet achter ben is of ik nog steeds van zo iemand houd. Dat zal voor anderen ook ingewikkeld zijn, want je weet niet of zo'n persoon jouw loyaliteit of liefde nog wel verdient.

Het feit dat iemand veel van je kan houden en je alsnog, sorry voor mijn taalgebruik, kan ´naaien´, is voor velen een vreemd idee. Alleen is de vraag of het wel echt zo is dat iemand die loyaal aan je is dit juist niet zal doen. Ik ben het er mee eens dat Loyalty is an action, omdat een goede vriend van je loyaal aan je kan zijn en nooit iets achter je rug om zou doen en iemand van wie je weet dat die van je houdt je vertrouwen alsnog kan breken. Natuurlijk sluit ik niet uit dat iemand die loyaal aan je is nooit je vertrouwen zou breken, maar het is een minder groot risico, omdat het dus een actie is en niet alleen een gevoel. Alleen twijfel ik eraan of love really don't mean jack, want volgens mij is het voor iedereen wel belangrijk dat mensen van je houden. De vraag is: in hoeverre kun je dus op die mensen rekenen?

Zie je, ik hou van je

Dat gevoel van liefde kan ook samengaan met loyaal aan iemand zijn. Ook kan je in de liefde dingen vinden die je eerst min of meer kwijt was. Zo heb ik in mijn relatie met mijn vriendin dingen gevonden waarvan ik niet eens doorhad dat ik ze kwijt was. Ik vertrouw mijn vriendin ondanks dat ik er veel moeite mee heb. Ik maak me elke dag zorgen over wat voor raars ze nou weer zal doen, ik ben elke dag bang dat we het niet vol zullen houden, maar ondanks zulke ´negatieve´ dingen aan een relatie maakt het je leven véél beter.

Je bent nu toch eenmaal wat je bent is een regel uit het gedicht Zie je, ik hou van je van Herman Gorter. Dat is erg belangrijk en het is ook erg waar, maar hoe kan ik accepteren dat mensen zijn wie zij zijn als ik denk dat ze nog beter kunnen zijn? Weet jij het? Ik nog niet namelijk. Ook heb ik al op jonge leeftijd geleerd dat relaties nooit alleen maar leuk kunnen zijn, misschien zelfs op een iets té jonge leeftijd, maar dan betwijfel ik of er wel een té jonge leeftijd is om te leren hoe de echte wereld in elkaar zit.

(…) Zie je ik wou graag zijn

jou, maar het kan niet zijn,

het licht is om je, je bent

nu toch wat je eenmaal bent.

O ja, ik hou van je,

ik hou zo vrees´lijk van je,

ik wou het helemaal zeggen -

Maar ik kan het toch niet zeggen.

Ik wou het helemaal zeggen - Maar ik kan het toch niet zeggen.

Het is erg belangrijk om je familie of vrienden regelmatig te laten weten dat zij veel voor je betekenen. Dit blijkt alleen moeilijker te zijn dan het klinkt. Ik dacht altijd dat niemand dat van mij wilde horen en wist ook eigenlijk niet hoe belangrijk sommige mensen voor mij waren of zijn. Nu ik erachter begin te komen wie er allemaal belangrijk zijn is de volgende stap om dat meer te uiten. Dit leert mijn vriendin mij. Toen ik erachter kwam hoeveel ik van haar houd en hoe belangrijk zij voor mij is -je ogen zijn zo vol licht- besefte ik dat ik eigenlijk veel meer mensen in mijn leven heb dan ik dacht. Wat ik alleen nog niet snap is hoe mijn vriendin dit allemaal bij mij los heeft gekregen zonder het te proberen. En waarom is mij dit daarvoor nog nooit gelukt. Heeft het te maken met leeftijd? Met hoe gelukkig je bent?

Het gedicht Zie je ik hou van je van Herman Gorter beschrijft voor mij dat het bijna onmogelijk is om aan degene van wie je het meeste houdt, duidelijk te maken dat je je zo voelt. Hopelijk is het waar dat het door de jaren heen steeds duidelijker wordt, want ik denk over de liefde als iets dat je voor iemand blijft voelen, ondanks wat er allemaal gebeurt. En misschien dat dat gevoel juist steeds sterker wordt. En dat daarom mensen zo lang bij elkaar kunnen blijven. Of zal het een andere verklaring hebben?

Als je écht van iemand houdt, ben je dus loyaal aan iemand en kan je het leven met die persoon doorbrengen. Samen oud worden, samen succes hebben op het werk, samen door de moeilijke tijden heen en bovenal samen gelukkig worden. Dit zijn dingen waarvan ik hoop dat het mij ook zal lukken en wie weet heb ik de juiste al in één keer gevonden. Dus streef jij naar liefde of loyaliteit? Of moeten wij naar beide streven?

- Jacob, klas 5VE- Haags MontessoriLyceum