Helden en heldinnen

Voor Remco Campert is de jazzmuzikant Chet Baker zijn held.
Zijn muziek maakt een stroom van beelden los bij de dichter, hij lijkt wel te dromen terwijl hij naar de muziek luistert. Soms praat hij tegen de musicus. 

Remco Campert

Chet Baker

Zijn stem is een zachte regen
als de kleine voeten van het vreemde meisje
op het mollige tapijt,

of de muziek die klinkt
’s avonds van eilanden in de Moldau,
waar volleybalnetten gespannen zijn.

Voor in zijn mond zingt aarzelend de liefde.

Zachte regen, een wolk van muggen in de zomer,
de poel met ganzen in het witte vuile dorp,
dat zo Russisch aandeed.

Kus mij.

We voeren dagen en dagen.
Ik was gelukkig als er stroomversnellingen kwamen, 
droevig als de ochtendmist met meisjesnamen de tent indreef.

Op zijn tong ligt veilig de liefde.

Zijn stem is poëzie, zoals de gladgeslepen kiezelsteen,
de gebroken lijn van potlood op papier,
je ogen die ik liefheb,

kus mij.

Zachte regen, zeer romantisch aan het raam,
ik strek mijn wapens, ik sta met lege handen,
Ik ben een bloederig geraamte, vul mij met zachtheid,

kus mij met de warme mond van je muzieke lichaam.

Luister naar muziek van een door jou bewonderd muzikant en noteer de beelden en gedachten voor je gedicht.