Anne Vegter, de vierde Dichter des Vaderlands, schreef speciaal voor PoëzieRevue XL een gedicht dat zij voor het eerst presenteerde bij de opening van het festival. NAAR DE MIDDELEEUWEN Te laat. De poort van de stad waarvan wij droomden viel dicht. De avondklok slaat ‘te laat-te laat’. Mijn kraai fladdert op van mijn schouder. Achter hoge muren cirkelt mijn vogel in zijn stilte boven de stad. Wat ziet hij onder de nacht? Mensenogen in het licht van vuur, wie de pijpen blazen, wie beneden dansen op een plein? Kras, kraai in geluid een plattegrond van de kansen die ik miste. Wie beklaagt wie, wat roepen gevangenen, wie bespeelt wie? Wat fluisteren geliefden, wie sprong, wie viel, wie bloedde rende en genas? Ik niet. Ik was, ik droomde dat ik er bijna- dat ik woorden rekte tot ik er was. Dat mijn kraai een gedicht nee het gedicht tja een soort poort, ik was die nacht in ieder woord op tijd © Anne Vegter 2013in opdracht van de School der Poëzie: ‘gedicht over de stad’