Rune Sterckx

Communitylid

Als dochter van twee leerkrachten werd het belang van taal me met de paplepel ingegeven. Ik werd op de vingers getikt bij een dt-fout en er werd trots naar mij gekeken als ik met spreekwoorden sprak. 

Toen ik voor mijn master van Brussel naar Amsterdam verhuisde, was taal ook het eerste wat me opviel. De sympathieke warrigheid van twee mensen die dezelfde taal spreken, maar elkaar toch niet begrijpen. Lavabo werd wasbak en lopen werd rennen. Mijn nieuwsgierigheid naar taalverschillen is zijn eigen leven gaan leiden en zo ben ik beland in de wereld van het creatief schrijven. 

Ik lees graag proza als inspiratie voor gedichten. Alain de Botton en Harry Mulisch zijn bronnen van inspiratie. 

Lees hier een gedicht van Rune