Is het dan

Vergeven? De drager van

het hout roept, ik volg

hem naar buiten.

Was dan ik

Degene die te wild

was? Jij woekert.

Je doorns schaven wel maar

schaden niet, ik besta nog

helemaal.

Hij streelt de bladeren, de dieren, 

de dakpannen, de stoep,

het hout, de wond, 

de zon roept en ik volg

hem naar buiten.

Jij dus was

Hetgene wat mijn broek

greep, er zit nu

een flinke scheur in

maar ik draag hem nog 

altijd.

Hij legt het hout neer en

draait zich om, maakt mijn

knoopje los en heelt met

kussen de paarse sporen

van jouw vingers op mijn buik.

Is

Het echte lijden

Het zonnen

Het dichten?