Iedereen kent dat wel: dat je voor een bepaalde persoon, jongen of meisje, een ander soort gevoelens krijgt. Je begint door te krijgen dat het eventueel een crush is. Je volgt met je ogen alles wat die persoon doet.

Het gedicht …zag jij misschien van Joost Zwagerman sluit heel goed aan bij dit gevoel.

(…) zo en passant en ook zo zijdelings –
dat ik je net zo lang bekeek tot ik
naar je staarde en dat ik staren bleef (…) 

Deze 3 regels uit het gedicht beschrijven heel goed wat het is om een gevoel te krijgen voor iemand van wie je nog niet zeker bent of die hetzelfde voor jou terug voelt. Je zoekt ze overal: op de speelplaats, in de gang, tijdens de les, waar dan ook. Ik ken dat gevoel.

Niet alleen het gedicht van Joost Zwagerman, maar ook het gedicht Jongen nr.1 van Roelof ten Napel, kan dit gevoel beamen. 
Heel het gedicht van ten Napel vind ik mooi; maar ik moet dan toch een aantal regels kiezen die bij mijn verhaal horen.

(…)… maar wacht nog even, want als je roept
zal hij opkijken, zal hij uit deze houding klimmen
terwijl hij zo mooi is, nu nog, het is mooi
hoe hij zit, tot je roept.

Ook dit gedicht beschrijft het gevoel van een onzekere liefde van een persoon, in mijn ogen, maar toch op een andere manier.
In dit gedicht lijkt het voor mij of de liefde al wederzijds is, maar dat iemand zo verbijsterd is door de schoonheid, dat die toch nog even blijft staren.

klas 5- Atheneum Wispelberg

Debat en essay 2022, Kopergietery Gent, voorronde Gent