Enkele jaren terug kreeg ik te maken met een draak. Een onmetelijke en ijzingwekkende griezel wiens bestaan ik ondanks mijn natuurlijke argeloosheid onmogelijk kon verloochenen. In de lagere school dansten we om dat beest weg te houden, dat heeft niet geholpen. Tot twee jaar geleden kwam ik het namelijk vijf keer in de week tegen. Ik probeerde ervan weg te rennen, dat eindigde niet zoals gehoopt. Ik struikelde en viel in een diepe put, ik moest schreeuwen om hulp, maar durfde niet...Wat als de draak mij hoort?

Uiteindelijk besloot ik toch maar te roepen. Dat was mijn enige optie. Hulp kwam, ik werd uit de put getrokken, maar het was al te laat. De draak bleek mij alreeds gebeten te hebben. Ik weet echter niet zeker of dit iets slechts is.
Lees Age of Aquarius van Charlotte van den Broeck:

Elektriciteit geweest vannacht in beweging
en blauw en overal snelheid geweest razend
door synapsen en zenuwbanen bliksem
in het stopcontact in hoogspanningsdraad brand
en lading en hitte geweest hoogte en techno (…)

Dit gedicht over snelheid, deze wonderlijke aaneenschakeling van woorden die perfect op elkaar aansluiten, dwongen mij om stil te staan en na te denken over de snelheid waarmee ik leef. Sinds het moment dat ik gebeten ben door die draak, lijkt het alsof mijn leven draait rond efficiëntie. Het zo snel mogelijk bereiken van mijn doelen. Gewoon om de draak te kunnen bewijzen dat ik wel iets waard ben, dat ik wel iets kan. Dit heeft mijn leven significant verbeterd, maar brengt een prijskaartje mee: ik voel me de slaaf van het oordeel van anderen.
Jeroen Theunissen schrijft in zijn gedicht Kijk hoe je groeit!:

(…) Krimpen zul je soms willen
de één rekent in lichtjaren
en de ander in nanoseconden.

Ik weet niet of ik het juiste doe. Zou ik beter hard werken om mezelf te bewijzen, of stilstaan en genieten van de kleinere dingen in het leven? Soms wou ik dat ik kon krimpen om alles opnieuw te doen.
 

Debat en essay 2022, Kopergietery Gent, voorronde Gent
klas 5 - Einstein Atheneum