Donderdag sta ik voor een flat van 10 verdiepingen hoog. 
De muren zijn schuin, er zijn veel ramen. 
Wanneer ik met een lift naar de eerste verdieping ga 
zie ik dikke matten, schuine muren, touwen hangen aan het plafond en kinderen overal om me heen. 
Op de schuine muren zijn overal handvatten met 
verschillende kleuren. 
Ik zie blauwe handvatten, groene handvatten, 
zwarte handvatten en gele handvatten.
Een oude man met een lange baard, een krulsnor 
en een kaal hoofd, loopt naar me toe en zet mijn vest vast. 
Ik loop naar de muur toe en elke stap wordt zwaarder 
en zwaarder. 
Ik hoor mijn hart kloppen wanneer ik aan het touw 
wordt vastgezet. 
Ik haal diep adem en begin te klimmen. 
Boven mijn hoofd zit een gat waar je doorheen kan klimmen. 
Om mij heen zijn klimmuren en handvatten.
De eerste twee verdiepingen zijn zwaar 
maar daarna gaat het makkelijk, 
zo makkelijk als lopen kun je wel zeggen. 
Ik klim naar de tiende verdieping en weer terug. 
Het was eerst eng maar daarna 
kwam ik elke donderdag weer terug