Ik zit in mijn bed, zwetend en niets wetend.
Vragend kijk ik rond in mijn kamer, bang voor het monster
dat leeft in mijn gedachten.

Het is donker, het licht ontvlucht mijn gordijn niet.

Bang ben ik nog steeds, vrees voor het monster in de kast.
Klein dat voel ik me. Geen controle over al die schaduwen.
Kraken doet de vloer, maar van mij hoor je gepiep.
Is het wel veilig? Hier helemaal alleen?
Dat weet ik niet, ik moet maar wachten.

Wachten op het vertrek van het monster in mijn gedachten.

Inspiratiebron: Charlotte van den Broeck