Migranten en vluchtelingen
Mijn grootvader, Ahmed, werd in de jaren 50 uit zijn land gehaald om hier te werken aan de mooie, hoge gebouwen van nu. “Ja, meneer!” riep hij duizenden malen met een Marokkaans accent.
Nu zijn de werken gedaan. De deuren werden dichtgeslagen. Geen plek meer voor het immigrantenbestaan.
Mijn grootvader is terug naar Marokko gegaan. Terwijl ik hier ben blijven bestaan, als nepmarokkaan.
Verlamd
Wetend
dat hij een vluchteling is,
verlamd,
verbannen,
op zoek naar goederen,
een onbekende.
Maar overtuigd
dat hij uitverkoren is,
die de schaduw omarmt,
de schimmen als waarschuwing koestert
Het gedicht Verlamd van Armando is een schot in de roos. Het gaat over de moeilijkheden van een vluchteling zonder thuis. Overtuigd dat hij de uitverkorene is. Hopend op een beter leven in het o-zo- mooie Westen. Het is een realistisch werk waar ik, als kind van de immigratiegolf, over kan nadenken. Het is een duidelijk gedicht dat begrijpelijk is, waarom is het dan onbegrijpelijk vluchtelingen te accepteren?
Welkom in Nederland
Iemand zei geschiedenis zoekt naar evenwicht.
De tellingen hebben ons overtuigd:
mensen en mogendheden in ongelijke mate.
Nu lopen de cijfers langs de wegen van Europa
vol speeksel, vol tranen, vol dringende verwachtingen.
En waar zou jij op hopen als je verhaal, je land,
je stad, je monument, je berg, je dorp, je eer,
je school, je huis, je deken, je matras,
je nachtrust dagelijks aan stukken werd gerukt?
Geschiedenis vindt evenwicht, maar niet vanzelf.
En onze harten slaan de tijd, beng beng,
om het logeermatras te kloppen.
Dit gedicht van Anne Vegter, voormalig dichter des Vaderlands in Nederland, benadrukt de geschiedenis die we allemaal maar al te goed kennen. We krijgen ze aangeleerd op school en zien ze in films en documentaires. Een geschiedenis van wreedheden en geweld. Het is zelfs ondenkbaar om enkele zaken uit onze geschiedenis te herhalen. Toch zijn onze grenzen gesloten en bekijken we de vluchtelingencrisis met een blind oog.
Zou men de vluchtelingencrisis later ook bekijken met een gevoel van walging? Uiteindelijk kan men zeggen dat de nazi soldaten niet wisten dat ze iets slecht deden. Maar wij, in een wereld waar het nieuws zo snel verspreid wordt dat het artikel al is geschreven voor de gebeurtenis zelf plaatsvindt, kunnen heus niet zeggen dat men het niet weet. Toch?
Verlamd van Armando gaat over de vluchteling en Welkom in Nederland van Anne Vegter gaat over onze geschiedenis.
Vluchtelingen zijn mensen, net als ik, net als jij. Misschien moet men alle economische nadelen en etnische verschillen even opzij zetten en denken vanuit ons menselijk hart.
De gedichten hebben me kunnen raken op een zeer persoonlijk en emotioneel vlak. De gedichten vormen een perfecte mengeling die ik wil aanraden aan de gehele SAMENleving.
Poëzie is een tijdloos werk dat een beeld vormt van een specifiek gebeuren of gedachte. Het is net als een foto: slechts een fractie van de tijd. Het is genuanceerd en tijdloos, soms de harde werkelijkheid, maar soms ook een leugen. Een leugen net als je glimlach op een klassenfoto.