Vroeger vertelde mijn moeder mij

dat het maar een film was

spelende kinderen bij een boomhut

jongetje meegenomen

gevonden in een kooi in een trein

Ik was nog een kind dat als het ware

nog met lego en playmobiel speelde

Dat niet eens wist

hoe hij zijn haar fatsoenlijk moest kammen.

Hoe had ik ooit kunnen denken

dat jij er voor mij was

Dat zei ik

Ik heb het hem gewoon verteld, geschreeuwd

Ik heb mijn woorden naar zijn kop gesmeten

Dit is geen spel

waaraan je zomaar dood kunt gaan

Inspiratiebron: Miriam Van Hee