Wereldburger
Zij had de witte muren die
in haar kamer haar omringden
bekeken en zij besloot
haar tas lag ingepakt bij de deur
klaar om meegenomen te worden
naar vergelegen witte stranden en azuurblauwe zeeën
Niets wetende mensen in felgekleurde kleding
die een scherp contrast vormden met hun donkere huid
en grauwe omgeving, leefden verder
Na zichzelf gevonden te hebben
in haar waardering voor andere culturen
keerde zij beladen terug
haar kamer werd gevuld met kleuren
paars, blauw, groen en geel
voor iedereen in het zicht
Het rood werd achtergelaten als een plas bloed
op het witte strand om weggespoeld te worden
Inspiratiebron: Maria Barnas
Marnix Gymnasium Rotterdam