Wereldburger


Zij had de witte muren die 
in haar kamer haar omringden
bekeken en zij besloot

haar tas lag ingepakt bij de deur
klaar om meegenomen te worden
naar vergelegen witte stranden en azuurblauwe zeeën

Niets wetende mensen in felgekleurde kleding
die een scherp contrast vormden met hun donkere huid
en grauwe omgeving, leefden verder

Na zichzelf gevonden te hebben
in haar waardering voor andere culturen
keerde zij beladen terug

haar kamer werd gevuld met kleuren
paars, blauw, groen en geel
voor iedereen in het zicht

Het rood werd achtergelaten als een plas bloed
op het witte strand om weggespoeld te worden


Inspiratiebron: Maria Barnas

 

Chaimae Talbi
Marnix Gymnasium Rotterdam