zonder titel

Verdriet werd een glimlach

die ons aansprak, in de taal van vreugde

Doen, zei de stem, in een vreugdeklank

Zo groot als hij was, een reuzenlach

erg onprofetisch, zoals hij was

verdriet werd een glimlach

zo onprofetisch

maar je leert al snel dat je

zo

vreugde tekent

hoe droevig moet

Inspiratiebron Hester Knibbe