Er zal ooit

een moment komen

dat je inziet dat

kindertijd niet voor eeuwig is

zei zij, ze is nog jong

maar weet wat leven is

Zij stond op een zonnige herfstdag

in het bos

Het rook er naar gras en vaagjes oude boeken

Er schoof een wolk voor de zon en ineens

besefte ze dat je niet voor altijd

kunt vertrouwen op een

‘Ze leefden nog lang en gelukkig’.

Het is stil

Krankzinnig stil

Zij en haar vriendin liepen verder

De doodblauwe schaduwen achterlatend