De vergissing
Ik loop in mijn korte gestreepte broekje
Mijn tranen rollen van mijn wangen naar mijn knieën
Ik voel de stenen van de tegels onder mijn voeten
Ik loop en ik zie in de verte een langharige man
Het is mijn vader, ik heb hem gevonden
Ik ren naar hem toe, nee dat is hem niet!
Een stem zegt: Jan, ga naar huis. Jan, ga naar huis.
Daar ga ik dan, in mijn blauwe broekje richting huis
Westburg College