Mijn duif

 
Uit zijn hok kwam hij aangevlogen
Landend op mijn schouder en remmend voorovergebogen
In een scheurbeweging aaide ik hem zacht
Over zijn valvloed
Grijze en zacht zilveren verenvacht
Hij zette zich af op zijn lieve kleine vleugels
En vloog zo direct in zijn bruin grijze teugels
Ik dacht daar zit hij goed
In de dagelijkse zonnegloed
Hij kroelde mij toen toe
waar ik normaal niks tegen doe
Ja, zo was mijn duif
Ja, zo was mijn duif
 
Rutger
3e Prijs
Clusius College