Neem een man als deze*
Hij loopt in een rondje
Door de bergen in zijn eentje
Een banaan in zijn hand
en een appel in de andere
Op weg naar zijn huis
Neem een man als deze
zonder enige hoop
Hij loopt door de bergen
en wil naar huis toe
Hij is verdwaald
Stoppen wil hij
Hij is moe
Eerst zijn appel
Dan zijn banaan
Neem een man als deze
Hij leeft zonder mening
Zijn mening is weg
Het is stil in zijn hart
Hij poetst zijn tanden
Daarna gaat hij flossen
Hij wil naar buiten
Hij zoekt zijn sleutels
Die liggen in de auto
Neem een man als deze
De wind waait door de bomen
Hij wil weer terug
maar nog steeds is het stil
in zijn hart
Neem een man als deze
Hij weet het niet meer

Geïnspireerd op een regel uit gedicht van Bart Meuleman (genom. VSB Poëzieprijs05)