Darja de Wever

Gedichten zijn net mensen. Je hebt ze in alle soorten, kleuren en maten. Soms staan er regels in gedichten waar je hard om moet lachen of tranen door voelt prikken. Of regels die je aan iemand wilt voorlezen of juist helemaal voor jezelf wilt houden. Soms lees je regels waar je niets aan vindt; ze zijn saai en stom. Of regels die je zo verrassen dat de wereld daarna een beetje anders is. We snuffelen eraan en we proeven ervan. En ja, smaken verschillen. Niet iedereen proeft hetzelfde. Gelukkig! 

Met kinderen en jongeren maak ik graag ontdekkingsreizen in regels van gedichten. We onderzoeken hoe dichters spelen met woorden, hoe ze rake of gekke vergelijkingen maken, taal binnenstebuiten keren of de wereld op zijn kop zetten. Ik daag kinderen en jongeren uit op hun beurt de sluizen van hun verbeelding wagenwijd te openen. Om koprollen en buitelingen in de taal te maken. Om in woorden beelden op te roepen, die alleen zij zo kunnen bedenken. Ik help ze een schepnet uit te gooien en de dichtregels te vangen. In het hoofd van een dichter kan alles!
Als ik niet als reiziger in dichtregels op weg ben voor de School der Poëzie, schrijf ik boekjes voor uitgeverij Noordhoff over allerlei onderwerpen, zoals Grotschilderingen, de Koala of Romeinen in Nederland. Ik ben trots op de boeken die bij mijn Uitgeverij Terra Incognita zijn verschenen en nog gaan komen. Ook schrijf ik graag over bijna vergeten schrijfsters uit de Indisch-Nederlandse literatuur en vind ik het leuk om lezingen over hen te geven.