Liefdesliedjes van schrijvers

Vertaling: Robert Dorsman en Jan van der Haar

Vertrekkend                                                                              Vertrek

Soveel kere sien ek jou op vreemde reise gaan.                    Talloze malen zie ik jou op vreemde reizen gaan.
Soveel kere bly ek op my verlate oprit staan.                          Even zo vaak blijf ik op mijn verlaten oprit staan.
Ek sluit die voordeur vinnig teen ’n wit albaster maan             Vlug sluit ik de voordeur tegen een witalbasten maan
        en vou my arms rondom my –                                         en vouw mijn armen voor mijn borst -
        my oë smeul jou naam                                                     in mijn ogen smeult je naam.

Soveel jare bly ek reeds my hart alleen bewoon                    Talloze jaren is ’t al dat ik mijn hart alleen bewoon
deur dae wat verkleur van blou tot oker silikoon.                    door dagen die verkleuren van blauw tot okersilicone.
Wolke in die winterson bly voortvou aan ‘n droom –               Wolken in de winterzon blijven werken aan een droom -
    teen die draad vurk bome                                                    tegen de heining priemen bomen
    hulle roerlose patroon.                                                         hun roerloze patroon.

Saans in koue strate dwaal ek doelloos in my jas.                 ’s Avonds in kille straten dwaal ik roerloos in mijn jas.
Ek sien verlate winkels, ’n pop wat liglangs tas.                     Ik zie verlaten winkels, een pop in zwierige pas.
Papiere waai verkreukel; met ek wat nêrens pas.                   Papieren waaien verkreukeld op, ik ben een ander ras.
    Dit bloei daar waar ons eens                                               Het bloedt daar waar we eens
    aan mekaar so vas was.                                                     vastzaten, aaneengelast.

Soveel kere sien ek jou gestalte in my deur.                          Talloze malen zie ik je gestalte in mijn deur.
Soveel kere voel ek hoe vreemd is alles weer.                      Even zo vaak voel ik hoe vreemd is alles weer.
Dan is jy skielik by my en ek het geen verweer:                    Dan ben je plotseling bij me en ik heb nog geen verweer:
    hoe ruik jou trui, hoe geur jou stem –                                  hoe ruikt je trui, hoe geurt je stem -
    die kilheid word besweer.                                                    de kilte wordt gekeerd.

Soveel kere sien ek jou op vreemde reise gaan.                   Talloze malen zie ik jou op vreemde reizen gaan.
Soveel kere bly ek op my erlate oprit staan.                           Even zo vaak blijf ik op mijn verlaten oprit staan.
Wolke teen die winterson bly voortvou aan ’n droom –          Wolken tegen de winterzon blijven werken aan een droom -
    teen die draad vurk bome                                                    tegen de heining priemen bomen
    hulle roerlose patroon.                                                         hun roerloze patroon.