Zelfportret als gesloten systeem
Terwijl ik alleen thuis ben, zijn mijn ouders
gevangen in een kasteel
In het kasteel heb je in de kelder een gevangenis,
een donkere en koude plek
De tijd tikt heel langzaam door
Ik moet geduldig wachten tot mijn ouders weer terug komen
Het leven van mij is eenzaam en stil
Als ik mijn ouders was, zou ik heel bang zijn
Ik zit opgesloten in het leven van mijn ouders
Wat moet ik doen om te overleven?
Ik zit in een klein huisje in het bos
Ik hoor gekraak buiten
Ik loop naar het raam om te kijken wat het is
Elke dag loop ik naar mijn gevangen ouders
Gïnspireerd door Pieter Boskma
Ik zie dat ze er niet meer zijn
Spinoza Lyceum