Wolf
Ergens ontwaakt het, in het schemeruur
wanneer de bladeren vlug wegvluchten
ergens ontwaakt het, waar niemand kijkt
Ergens in een diep schaduwvol schimmenrijk loopt
het de gebroken takken opzij en verdwijnt dan
ergens waar de wereld niet kijkt om
bloedsplinters achter te laten, achterdochtige
ogen te laten schijnen wanneer zij
daar ergens zijn wereld zullen zien, zij
zullen hun geluk betwijfelen in een schaduwvol
schimmenrijk, stiekem vlucht het vlug weg
in de nanacht, het neemt afscheid
Inspiratiebron: Anneke Brassinga
1e Prijs
Theresialyceum
