Gedachten te luid

Te veel regen net zoals de stemmen in mijn hoofd

en niks aan te doen

Geen stoppen aan

De slapeloze nachten, het gevoel van niks

Geen blijdschap, verdriet of boosheid,

helemaal niks

Totdat een rode traan valt en de traan verandert

in een waterval

De uren in de nacht, voor de spiegel, maar geen verschil

Het enige gevoel van een lege maag en het

brandende gevoel over mijn lichaam

Maar dat lege gevoel gaat ook weer weg,

na het eten dat ik er in prop

Schuldgevoel komt terug

De stemmen worden luider en gemener

Er zijn er te veel, te luid

Het enige dat het stopt is de waterval

maar daar is ook geen stoppen aan

De stilte komt weer terug

En morgen allemaal weer opnieuw

met een lach op mijn gezicht

Het gevoel van niks