Schade, het  blijft je achtervolgen

als een hond die achter je aanrent

Je raakt het nooit kwijt – of het nou

mentaal of fysiek is,

het blijft spoken

Het zit altijd daar

in het donkere punt van je achterhoofd

of je nou blij, boos of verdrietig bent

Het zit altijd daar

als een bacterie op je achterhoofd

Ook al ben je er van weg

Het blijft zitten

Mentaal beschadigd, je durft niet iets

tegen iemand te zeggen omdat je bang bent

Bang dat hij of zij boos wordt of gemene dingen

tegen je zegt of dat hij je belachelijk maakt

Je bent bang voor het onverwachte

Fysiek beschadigd, hard geslagen worden

voor dingen die je iet hebt gedaan

Niet mee kunnen doen met gym omdat je de

plekken niet wilt laten zien want dan beginnen ze

te roddelen en dan ben je bang

dat je nog meer klappen krijgt

als alle kinderen handen op steken