Nevels vrijheid
Ik zwoeg door het zand
Helemaal in de verte de glans op het water
Ik ben vandaag de ruiter in de woestijn
Het wordt koud, de zon gaat onder
Ik bouw een kampvuur met licht en warmte in één
Ik word opgeraapt
en naar de ondergaande zon gedragen
Ik voel me vrij
Ik vertrek in mijn eigen ziel
en voel de laatste nevel vertrekken
Geïnspireerd door Dewi de Nijs Bik
MLA