Ik voel aan een zijde zachte rots

Een rots op een berg vol dromen,

waar ik me aan de voet bevind

Een weiland vol koeien die drijven op wolken,

wolken die cirkelen rond een berg vol dromen

Ik raak een droom aan, ’t voelt zacht maar ziet er scherp uit

Ik sluit mijn ogen en ik zie meer dan niets

Geen donker, maar licht

Het lijkt een herinnering van de toekomst die ik zal beleven

De klok tikt, maar de tijd loopt achteruit

Ik lijk steeds verder te zijn van een onbekende herinnering

Het wordt donker

Ik zie weer niets meer dan niets