Mijn hart is een ruiter in een zandstorm

Achter mij ligt het lawaai van een ingestorte stad

voor mij een wanende snelweg

Ik zelf ben een boogschutterkamp van woorden

mijn moeders haren waaien langs de horizon.

mijn moeders oren rusten langs de horizon

Papa slaapt snurkend op de zandheuvel

De zandstorm wentelt en wentelt

mijn hart galoppeert door het wentelen

tussen mij, moeder en vader is een haven.

 

Gisteren lagen we in het gras als gewassen

anderen dansten als priesteressen

draaiden tranceachtig om de kersenbomen.

Kersenbloesem dwarrelende langs hun schouders

daalde neer op de gezichten

in open monden van de lijken.

De hemel droeg de geur van mannenbloed en tijmhoning

en de bijen legde brieven ik de vulvaknoppen van de goudsbloemen.

 

Soldatenhoofden hingen aan de kersentakken.

Terwijl we in het gras vreeën

Cider dronken en ons lieten strelen

door de dode blikken van de tirannen.

Onze benen en borsten vochtig van cider

en kleverig van kersen en bessen

Onze zwaarden glommen als argumenten

 

Ik wil de hemels roze kleuren

met het bloed van mijn vijand

wat ik verloren heb

kruipt ‘s avonds in mijn tent

en dwingt me met het te slapen.

 

Het bloed van de mannen

hun schatten naast aan ons zij als kroost

Ik ben verkracht maar ik heb je dagboeken nog steeds

en ook je ketting mijn liefste.

en de tekening van je vagina die Kisandra heeft gemaakt.

 

Toen het gebeurde kolkten alle persona die ik was uiteen

Ik was bang een ander te worden

en dat jij me niet meer zou kunnen liefhebben.

Vochtige gangen ontsproten in mijn lichamen

en dubbelgangers die erdoor dwalen

Je schoonheid is de dood van hopeloosheid.

Je schoonheid is de dood van wanhoop

ik denk aan je blikken

en de reizen die ik maakte door je dijheidde, 

 

Als ik het haal beloof me dan dat je mijn nieuwe strijdlittekens kust.

Samen zijn ze werkelijk een groot kunstwerk geworden

Het lijkt alsof ik

straat met berken op mijn arm en rug heb

mijn eerbare waterroos

 

Mijn hart is een geplunderde snoepwinkel

De ramen ingeslagen en bruine laminaten vloer

bedekt met glasscherven, honingdropjes

zuurstokken, bonbons, kauwgompjes,  

chocoladetruffels, suikerspinnen,

Het licht schaaft langs de scherven

en de kleuren van de snoepjes

er ligt stof en zand op de snoepjes

Een kat drinkt zure melk uit oude kom

Buiten is het geluid van voetstappen vaders mannen

vrouwen en voetstappen van seizoenen

vage stemmen van voorbijgangers

 

(geïnspireerd op Liesbeth Lagemaat)

Alara Adilow