Ik heb duizend boeken
maar met lege bladzijden
Mijn ziel is leeg net als die boeken
Ik ben een eenzame kraai
Die kan bij de duistere volken vliegen
Mijn huis kan de begraafplaats zijn
Ik heb in mijn handen de herinneringen
van de verdrietige zielen en
ik denk altijd over hun levens
Ik ben de mist niemand kan me zien
maar ik kan alles zien
mijn ogen hebben 15 jaar verdriet gezien
en ik sta buiten in de regen alleen
voor altijd
ik wil je kussen, ik wil je voelen
dan kan ik mijn ziel terugbrengen
in de brutale wereld