De wolken hangen zo laag
als klipjes aan een waslijn
maar mijn ongeduld
maakt me zwak
het brokkelt me af, uit elkaar
maar als de zon weer verschijnt
dan lijmt het mij
smelt mijn gedachtes aan elkaar
ik wil niet weten waar ik aan denk
ik kan de zon niet zien
en ik wil ook niet met hem spelen
en dan ga ik me vervelen
want dan maakt hij me zwak, en zacht
en dan zak ik weer
weg naar beneden