Het vurige gefluister kleeft
aan de vochtige bladeren.
De vriendschappen helen
als pikzwarte voetstappen.
De echo’s van haar gedachten
dringen door de muren.
De onsterfelijke wind
brengt verlangen met zich mee.
Het blosrode geluk wordt
niet meer door de mensen ontvangen.
Kwaadheid.
Maar pure liefde versterkt de band.
Zijn vergeving zal niet
haar hart bereiken.
Zijn stiekeme verliefdheid zal niet
in haar klotsende hart komen.
De gesloten deuren veranderen
de waarheid in ijskoude snikken.
Het goede wordt in stukken verscheurd.
Toch zijn haar voetstappen
voor altijd in zijn hart gekerfd.