Er is een koekoek die net het geluid maakt als de oude
antieke koekoeksklok van mijn dementerende oma in het rusthuis.

Het leven is als een boom. Het begint met een piepklein zaadje in de aarde
na jaren en jaren is de boom volgroeid en heeft felgroene bladeren.

De rode strandstoel die er verloren bijstaat
op het lege strand nadat er mensen op lagen.
De zon die onkoopbaar en zachtjes de zee in dwaalt
nadat mensen van zijn warmte genoten.
De planeten die rond de zon draaien, tijdloos en onstoorbaar.
De zomer die na de lente komt, zoals elk jaar.
De film die afsluit met een open einde.
De sneeuw die smelt, nadat mensen erop hebben geskied. 

Alles gebeurt op zijn beurt, alles heeft een reden
Alles heeft een einde. Ook dit gedicht. 
 

Inspiratiebron: Delphine Le Compte