Ik begrijp ze

De mensen die hun namen in bomen krasten

Die flesjes met brieven in zee gooien

Kistjes met herinneringen onder de aarde stoppen

Muren van viaducten bekladden met graffiti

Ik begrijp

De onweerstaanbare neiging van boven alles

jezelf vast te leggen

Om je markering achter te laten op een canvas

dat al beschilderd is

als een soort nalatenschap van je ziel

Om “ik was hier” te schreeuwen

Ook als niemand je hoort

Ook als de stem van een visje bent in een zee

vol haaien

Ik begrijp ze, want ik was hier

Ook als niemand het door had

Ook als mijn woorden overstemd raakten

Ik was hier

Ook als ik niet wist

Waarom