Ik ben zoals ik ben
Als het vloed is omarmt de zee mij
Bij eb word ik begroet door vogels en vlinders
Mijn lichaam is van metaal
Door de gaten waait de wind
hard en hevig door me heen
Ik voel kracht, ruimte en vuur
De aarde heeft een mooie plek voor mij
Als ik mensen voorbij zie varen
zou ik ook mens willen zijn op dat moment
Het voelt soms als opgesloten zijn
in een ruimte van geluk
Ik voel me dan vreemd
Blij en boos tegelijk
maar ik ben de enige
die de horizon
altijd ziet
Inspiratiebron: Ruth Lasters
De Wilgenburg (groep 8)