Ik zit alleen in de hoek van mijn kamer

Het geluid van mijn telefoon, vol berichten

Wel lezen! Niet lezen! Ik ga kapot van alles

in mijn hoofd

Eén zin, één woord of zelfs één blik, zo klein

gezegd maar zo groot gedaan

De tranen stromen langs mijn wangen

Ik wil schreeuwen

Ik wil dood, ik kan gewoon niet meer

Elke dag alleen maar tranen, mensen kijken

maar een paar zijn er voor me…