Hier zijn geen gordijnen nodig
Het gordijn hangt recht boven het raam
De rode kleur trekt de motten aan
Het gordijn wappert op het tempo van de wind
De rails bewegen heen en weer
Het gordijn, zo rood als bloed
Onaangeraakt voor vijf jaar
Het hart van het gordijn,
rustig kloppend,
zich niet meer nodig voelend,
neemt de wind haar mee op reis
Inspiratiebron: Piet Gerbrandy
Dalton Lyceum, Barendrecht