Het dier met de zachtste dromen

Wees nog even stil dan zing ik mijn laatste noten. 

Zing de zachtste klanken

door mijn prachtige veren. 

Dan wapperen ze door elkaar

zodat je niet ziet

welke waar hoort te staan.

Mijn staart is wat zwaar.

Hij is bedekt met lagen.

Van de donkerste kleur

tot de lichtste.

Zing nu nog een klank

dan vlieg ik 

tot de hoogste bergtoppen. 

Kom ik nooit meer terug. 

Evita
Biënkorf