Geïnspireerd door Lidy van Marissing

Vele obstakels, het liefst niet gaan

mijn hand klemt om het hout,

mijn voeten vergroeid met de vloer

niet in staat om voort te schuifelen

Mijn nagels staan erin

de hond, verzonken in zijn levende nachtmerrie

kat denkbeeldig aan het krabben

Mijn poort, mijn raam

De bergpas, onmogelijk

Je valt duizenden meters

gestruikeld over de nachtmerrie

Ik lig in het ijskoude water

Beneden op de stenen vloer

Heb het gehaald, mijn nagels kapot

Maar ik ben iets vergeten,

Ik weet niet, waar ik moet zijn