Droom je misschien over die nachten,

 die lange stille nachten, 

waarin je droomt, 

waarin je droomt en zwevend nadenkt over het alles, 

een parkiet*, een nacht kat, jijzelf, 

maar ook over het niets, 

hoe complex het kan zijn,

 hoe het alles en het niets is ontstaan  hoe alles uit het niets komt, 

het niets dat blijkbaar toch iets had, iets, maar wat? 

Het wat dat wij het heelal noemen, 

het heelal, de wereld, wijzelf, 

de parkiet, de naaktkat*, 

alles,ontstaat uit het niets 

dat toch iets was, 

bijzonder,stil, 

het niets, 

geen begin, 

wel een eind? 

Wat moet je ermee, 

waarom moeten we het weten,

waarom willen we het weten, waarom? 

Omdat we het moeten weten, 

wie we zijn, 

waar we zijn,

wanneer we zijn, 

hoe lang we zijn, 

zijn we?

Inspiratiebron: Peter Verhelst