de gedachten vermoorden mij
ik ben slim, ik ben dom

mijn luchtpompers
die de spanning nog erger maken

ik zaai, ik geef leven, ik bouw op
ik verniel

platgetrapte bloemblaadjes

tonen hoe ik ben geworden

kapot, onherstelbaar

ik ben een steen, ik ben zand

de korrels, het zand in mij, waait weg

de nacht neemt ze mee
mijn ziel

ontvoerd

de gedachten

ze maken mij kapot