Er was een tijd,
met dictatuur en oneerlijkheid.
De mensen vluchtten,
de mensen vluchtten weg.

De aarde huilt,
zij huilt ijzige tranen.
Soms vraagt ze zich af
komt het nog goed.

Er was een tijd,
met geluk een eerlijkheid.
De mensen blijven,
ze blijven hier.
Maar die tijd,
die tijd is voorbij.

De oorlog is begonnen,
tussen de baas
en de slaven.
De doden zijn er,
maar niet te tellen.

er was een tijd,
met verdriet en blijheid.
Als de blauwe zon ondergaat
en het feest begint.
Is dat het teken?
Het teken van vrijheid?