Een wandeling in de stilte

Ik zit op een stoel
Mijn blik op de bergen
De stilte zo stil als de gedachten in mij

Ik vraag aan de stilte
Waarom zo stil
Maar de stilte zegt niks
Het blijft doodstil

Ik sta op
En samen lopen we
De stilte en ik
Lopen samen de donkere nacht in

De nacht groet ons
Maar we blijven stil

Zwijgend lopen we, lopen in stilte
De nacht groet ons en verbreekt de stilte
De nacht neemt afscheid en verdwijnt

‘Dag dag’ zwijgt de stilte
En op zijn beurt verdwijnt de stilte
Met het geluid van de vogels
En het geblaf van de honden

Ik groet de dag en loop naar huis
 

Jan Brassé (2e prijs)
Keizer Karel College