De puur blauwe ogen zijn als een heldere hemel
Mijn wazige dromen zijn net als eeuwige zandstormen
in een verlaten woestijn
Als ik jouw stem hoor, denk ik aan mijn eigen echo
die lang door zingt

Altijd als ik met jou ben, is de nacht zo stil, zo geluidloos
dat is waar ik van hou
Jouw schoonheid trekt me aan alsof ik een magneet ben
Door jouw doordringbare visie, kijk je dwars door de wereld heen

Als ik jouw stem hoor, denk ik aan mijn eigen echo
die lang door zingt**