Ik, um… Ik heb een probleem. Ik weet niet zo goed
hoe ik er mee om moet gaan. Ik zie het aan hem
als hij in zijn schrift schrijft. Ik zie hoe zijn gezicht
zo leeg is als een boek zonder woorden, met alleen
de titel als enige zin. Alsof hij nooit anders zou kijken.
Ik word er godverdomme zo boos van.
En elke keer als zijn longen zich vullen met lucht
en er weer een klein stukje van hem breekt
blijft hij zijn hart voor de wereld als belangrijker achten
dan de gevoelens van de wereld voor hem
Ik haat hoe hij niet kan zien dat er wel degelijk
liefde voor hem is. Ik haat hoe hij denkt dat
alles en iedereen de tyfus kan krijgen want…
want het geeft me het gevoel dat ik het niet
goed genoeg doe. Ik voel me vreselijk.
Ik wou dat die wolk wegwaaide. Dat die grijze waas
voor zijn ogen verdween.
Ik wou dat hij kon leven

geïnspireerd door Geert van Istendael