Het is vandaag de dag.
De dag waarop ik de donder in de lucht herkende en het geruis 
in mijn hoofd.
Geheimen bewaren zolang je het masker kunt achterhouden 
en dragen. 
Maar soms blaast de wind hem af. Dan zijn mijn ogen open.

Het is vandaag de dag.
De dag waarop mijn harnas  uit elkaar viel en we eindelijk 
oog in oog stonden. 
Een traan of twee, vloeide over mijn wangen.
Jullie verwachten dat jullie het zullen begrijpen.

Het is vandaag de dag
De dag waarop mijn masker is weggevlogen en mijn harnas 
uit elkaar viel.
Maar de rits aan mijn lippen is er nog altijd.

Inspiratiebron: Hannah van Binsbergen