De tweede mij

 

Wakker geworden

het hoofd neergeslagen

de bebloede commode

kan ik vanaf links

aanschouwen

 

de ventilator

zingend zoemend

de lucht verfrist

de kraan drupt

 

het gordijn verlicht

de kamer met zonlicht

zorgt voor een evenwicht

 

denkend

denkend aan wat mij

geraakt zal hebben

het zand dat het

gevormd zou kunnen hebben

 

vragen wie het heeft gedaan

vragen die mijn hoofd vullen

vullen met onwetendheid

vragen die onbeantwoord zullen blijven

ondenkbaar zijn

 

niemand luistert

niemand kan luisteren

eenzaam als een

onzichtbare vlam

 

zou het dan toch waar zijn

een tweede ik

een tweede mij

die ik niet

in bedwang houden kan

Jeremy Ruis
De theaterhavo/vwo