In dit bos zit ik verlangend naar de wijsheid van u

Somber

Als ik uw wijsheid ook maar voor een keer kon zien

Onder de dode boom denkend aan u

Kom ik u ooit nog eens tegemoet of blijf ik stilletjes zitten…

U hoort mij toch?

Of hoort u mij niet?

In gedachten spreken wij elkaar

Nu ook, onder de dode boom, waar ik, denkend aan u, altijd nog zit

De bloemen vloeien kleurrijk onder de boom

Heen en weer

Elk blaadje spreekt tot me

Uw wijsheid is wat ik mis

Er is geen enkel iemand die me nog kan helpen

De bloemen verzachten enigszins de pijn

Ik weet dat u er niet meer bent

Niet meer hier

Toch voel ik onder deze dode boom, terwijl de bloemen stralen,

altijd nog uw aanwezigheid