Vogelvrije avonden

waarop je in het donker thuiskomt

in de armen van je huis

dat aanvoelt als een slapende familie

weg van de zingende stad

waar jouw buren je toekomst niet kunnen bepalen

waar je kunt groeien als het leven in je tuin

waar je woorden kunt gebruiken als muzieknoten

en je je niet hoeft te voelen alsof je in een museum hangt

waar niemand naar je kijkt, alleen jij in je weerspiegeling