Afgelegen straat in de stad
Afgelegen straat in de stad
Die straat, dat huis
herinneringen vloeien
door mijn hersenen
die stoep, die voortuin
ze danste elke keer in de rondte
die potplant, die bloemen
ze keken me treurig aan
ze voelden de dood al in hun stelen
die deur, die deurknop
zo oud, het zou wel vallen
die kapstok, die mat
bruin als het haar
van het bleke meisje op de vloer
SG Reigersbos
