Ik ben geen vreemdeling

Van ’s ochtends vroeg tot ‘s avonds laat, ontwijken
van geuren, kleuren, gevoelens. Muziek doet me
sneller lopen, vrolijk en opgetogen.

Roze, rood, geel, blauw poeder. Het verleden
in het heden, lente: nieuwe hoop.

Steden maar geen straten meer, verdwenen zicht alleen
nog chaos. Kleuren mandjes, kleuren de wereld vol
opgetogen gezichten. ‘Vreemde taal.’
Kleurrijke gewaden.

Zelfde kleur, ik ben geen vreemdeling
wil niet ontwijken.

Overal mandjes, bukken, handen vol kleur
Ik heb hoop, dit poeder als een regenboog, iedereen is
een regenboog. Mijn haren zijn roze, wit hemd
is rood en geel. Haar bril is blauw en rood.

Inspiratiebron: H.H. ter Balkt