Wanneer worden jullie toch eens wakker?

Dit vraag ik mij keer op keer af. Is het slaapwandelen voor decennia lang niet eindelijk genoeg geweest? Want de jeugd is namelijk weer eens wakker geworden uit deze natte droom van surrealisme, een droom gesterkt door wetten en strakke lijnen. Wij zijn wakker geworden, een voor een, met de hoop om jullie ook eindelijk eens te wekken. Helaas, we hadden niet door dat er liever nog een slaappilletje werd geslikt dan te ontwaken en te zien wat we hebben aangericht. Uit het gedicht Slaapwandeling, van Gerrit Achterberg:

(..)nu het morgen is geworden 
is er niets veranderd, 
dan dat die twee, die in den nacht tesaam 
volkomen bij elkander waren, 
mij weer alleen gelaten hebben in den morgen, 
en samen verder zijn gegaan.

Ons alleen gelaten hebben ze inderdaad gedaan. Gelukkig heeft onze jeugdige passie de vlam weer doen opwakkeren die veel te lang verloren was gegaan.
Het gedicht Wetten zijn van Dick Hillenius:

Wetten zijn 
de strakke lijnen van ijskristallen 
netten wevend 
van de dood 

Leven is 
in ontduiken van wetten 
vechtend ontkomen 
aan vernietiging 

De wetten zijn er. Ze worden helaas systematisch ontdoken als het op geld aankomt. Is dit het beeld dat de toekomst wordt ingezonden als een speer gemaakt van al datgene dat ons stilaan de afgrond in stuurt?
NEEN, het is genoeg geweest wij zijn wakker geworden en hebben het misbruik gezien en wij eisen dat iedereen, godverdomme, mee wakker wordt samen met ons. Het kijken naar onze blikken maar de tranen niet zien, dat doen mister Shell en EXXONMOBIL graag en de rest van de “volwassen wereld” staart gewoon lekker mee.

Helderheid, een boodschap en duidelijkheid, dat is datgene dat deze twee gedichten verbindt.
Hopelijk verbinden deze drie zaken ons ook in de strijd. 

De strijd om het laatste beetje menselijkheid dat we nog hebben in leven te houden en de ketting van slaapwandelingen voor goed te verbreken.
 
Noël 6ecmt- Atheneum- Wispelberg
Debat en essay 2019, Poëziecentrum Gent, voorronde Gent